13 juli 2022
Beleidsmedewerker
Meer informatie nodig? Stel uw vraag aan één van onze medewerkers
De Commissie wil een gemeenschappelijk kader creëren voor dwanglicenties voor octrooien en wil graag van u weten waar zij op moet letten. Momenteel hanteren de lidstaten verschillende versnipperde procedures. Reageren kan tot en met 29 september.
De Commissie wil van u eventuele knelpunten en gevolgen weten die een gemeenschappelijk EU-kader voor dwanglicenties voor octrooien teweeg kunnen brengen. In een consultatie vraagt zij alle relevante belanghebbenden om input zodat zij eventuele effecten van het initiatief in kaart kan brengen. Relevante belanghebbenden zijn bijvoorbeeld gebruikers van door intellectuele eigendom beschermde technologieën en producten, de gezondheidssector (met inbegrip van producenten van generieke geneesmiddelen, start-ups en patiëntenverenigingen), overheidsinstanties, nationale bureaus voor intellectueel eigendom, onderzoekscentra, het Europees Geneesmiddelenbureau, en juristen die zich bezighouden met intellectueel eigendom. Reageren kan hier tot 29 september.
De EU overweegt een aantal niet-wetgevende maatregelen zoals richtsnoeren en aanbevelingen voor het verlenen van dwanglicenties, alsook een aantal wijzigingen in de wetgeving. Dat zou bijvoorbeeld gaan om het opzetten van een EU-coördinatiemechanisme met eventuele harmonisatie van de nationale wetgeving, het vaststellen van een dwanglicentie op EU-niveau voor gebruik in crisissituaties of het herzien van een Verordening over dwanglicenties op farmaceutische producten.
Normaal gesproken heeft een octrooihouder als enige het recht om haar uitvinding te exploiteren. Echter kan de overheid in sommige gevallen een dwanglicentie voor de exploitatie van de uitvinding opleggen, bijvoorbeeld als de exploitatie van een andere uitvinding ervan afhankelijk is of de volksgezondheid op het spel staat. Als onderdeel van het actieplan inzake intellectueel eigendom tracht de Commissie dwanglicenties in de EU efficiënter te verlenen door fragmentatie tussen het beleid van lidstaten te verminderen. Hierdoor zou de EU in de toekomst beter kunnen reageren op (gezondheids)crises.